Голад глыбока ўнутры нас

361 голад унутры нас«Усе глядзяць на цябе з чаканнем, а ты іх корміш у патрэбны час. Ты адчыняеш руку Тваю і насычаеш стварэньні Твае...» (Псалом 145:15-16 «Надзея для ўсіх»).

Часам я адчуваю крыкі голад дзесьці ўнутры мяне. У сваіх думках я стараюся яго паважаць і ненадоўга душыць. Але раптам ён выходзіць на свет.

Я кажу пра жаданне, пра жаданне ў нас лепш зразумець глыбіню, пра заклік да выканання, які мы адчайна спрабуем напоўніць іншымі рэчамі. Я ведаю, што хачу ад Бога большага. Аднак, па нейкай прычыне, гэты крык палохае мяне, як быццам бы ён запатрабаваў ад мяне больш, чым я магу даць. Гэта страх, калі я дазволю ёй узнікнуць, хто пакажа мне страшныя бакі мяне. Гэта сведчыць пра маю ўразлівасць, выявіла б маю патрэбу ў залежнасці ад чаго-небудзь большага. Давід прагнуў Бога, які нельга было выказаць простымі словамі. Ён пісаў Псалом для Псальма і ўсё яшчэ не мог растлумачыць, што ён спрабаваў сказаць.

Я маю на ўвазе, што ўсе мы час ад часу адчуваем гэта пачуццё. У Дзеях 17,27 Там напісана: «Ён зрабіў усё гэта, таму што хацеў, каб людзі яго шукалі. Яны павінны быць у стане адчуваць і знайсці яго. І сапраўды, Ён такі блізкі кожнаму з нас!» Гэта Бог стварыў нас, каб мы жадалі Яго. Калі ён цягне нас, мы адчуваем голад. Шмат разоў мы аддаём хвіліну маўчання або малітву, але насамрэч не знаходзім часу, каб шукаць гэтага. Мы змагаемся некалькі хвілін, каб пачуць яго голас, а потым здаемся. Мы занадта занятыя, каб бадзяцца, о, калі б толькі мы маглі бачыць, як блізка мы падышлі да яго. Мы сапраўды чакалі нешта пачуць? Калі так, ці не будзем мы слухаць так, быццам ад гэтага залежыць наша жыццё?

Гэты голад такі, што ён хоча быць задаволены нашым Творцам. Адзіны спосаб, якім ён можа карміць грудзьмі - гэта правесці час з Богам. Калі голад моцны, нам трэба больш часу. Мы ўсе вядзем жыццёвую працу, але што самае галоўнае для нас? Ці гатовыя мы пазнаёміцца ​​з ім лепш? Наколькі вы гатовыя? Што рабіць, калі ён патрабуе больш за гадзіну раніцы? Што рабіць, калі ён запатрабаваў два гадзіны і нават абедзенны перапынак? Што рабіць, калі ён папрасіў мяне выехаць за мяжу і жыць з людзьмі, якія ніколі не чулі Евангелля раней?

Ці гатовыя мы аддаць Хрысту свае думкі, наш час і жыццё? Без сумневу, гэта будзе таго варта. Узнагарода будзе вялікай, і многія людзі могуць даведацца пра гэта, таму што вы робіце гэта.

Gebet

Бацька, дай мне цягавітасць шукаць ўсім сэрцам. Вы абяцалі сустрэцца з намі, калі мы набліжаемся да вас. Я хачу наблізіцца да вас сёння. амін

Фрэйзер Мердок


PDFГолад глыбока ўнутры нас